Woonuitbreiding aan het Georges Eeckhoutsquare in Ronse

De wijk maakt deel uit van de zuidelijke stadsrand van Ronse. De wijk bestaat uit een lappendeken van lintbebouwing langs de historische wegenstructuur, een dichte woonkern met bouwblokkenstructuur en grote percelen met vrijstaande woningen. De huidige site Eeckhoutsquare voegt aan die mix nog een korrel toe: een geheel van appartementen en bijhorende garageboxen die wat schaal en morfologie betreffen momenteel weinig aansluiting hebben op de context.

Het voorstel heeft de ambitie om vanuit de uitbreiding van het woonprogramma een betere vervloeiing met de context te realiseren. In het deel waar de huidige appartementen gebouwd zijn, wordt een woonerf met grondgebonden rijwoningen voorzien. De aaneengesloten bouwwijze, de dimensionering van de straatruimte en de schaal van de bebouwing maken de aansluiting op de bouwblokkenstructuur.

De rest van de site, het gedeelte dat momenteel braak ligt, wordt vrijgehouden van nieuwe grootschalige verharding. De appartementen worden er samengebracht in 3 vrijstaande volumes, verbonden door een padenstructuur. Bij de uitwerking van de vrijstaande gebouwen wordt onderscheid gemaakt tussen de galerijflats centraal in de groenzone en stapelwoningen (duplex appartementen bovenop een volledig gelijkvloers appartement). Doorheen de bouwvolumes met de stapelwoningen verbinden doorsteken de deelzones van de open ruimte.

De inplanting van de vrijstaande bouwvolumes dwars op de straat behoudt de mogelijkheid op doorzichten vanaf de woningen in de aangrenzende straten en structureert de aanleg van de groenruimtes.

Het is niet de bedoeling voor de wijk een grootschalig buurtpark te creëren. Haast alle woningen in de buurt hebben een eigen tuin en op deze plek aan de stadsrand met zicht op de beekvallei en de heuvelrij over de taalgrens, is het open ruimtegevoel een ongekende luxe. De open ruimte wordt daarom in eerste plaats in schaal tot de geplande bebouwing ontworpen. De dimensionering van het woonerf is zodanig dat aangename en herkenbare straatruimtes ontstaan. De groenruimtes tussen de vrijstaande volumes hebben een schaal te vergelijken met die van een tuin van de vrijstaande woningen rondom.

Het aaneenschakelen van de verschillende open ruimtes, de doorwaadbaarheid van het geheel en de open doorzichten doorheen de groenruimtes tillen de omgevingsaanleg boven deze van bouwproject uit. Er ontstaat een schaal tussen ‘buurtpark’ en ‘tuin’, open naar de buurt zonder daarom aan geborgenheid en herkenbaarheid te verliezen. De verschillende deelzones van de open ruimte krijgen een gediversifieerde aanleg.