Verbouwen van een woning in Sint-Amandsberg
Vooraan trapjes op, een halfondergrondse garage, de keuken in de achterbouw, een klein balkon en dan weer trap af – het was het klassieke recept voor een jaren ’50 bel-etage woning.
Het trap-op-trap-af idee werd behouden, om er dan wel een totaal andere woning van te maken. Keuken en het balkon werden afgebroken, de tuin werd groter gemaakt. Achteraan het huis kwam een raam dat vanaf de tuin tot bovenaan de eerste verdieping reikt. De leefkeuken op de verdieping kreeg een binnen-balkon met een metalen draaitrap die naar de zitruimte op tuinniveau leidt. Die neemt een deel van de vroegere garage in, voorbij de houten achterwand zit de fietsenberging, toegankelijk via de garagepoort.
Voorgevel en voordakvlak bleven behouden, het achterdakvlak werd opgetild om er een ruime zolder/logeerkamer met uitzicht op de tuin van te maken. Het twee-verdiepinghoge raamvolume met balkon/draaitrap is ineens én uitzicht, én daglicht, én ruimte, én verbinding, én plek voor de biodiversiteits daktuin.
Structurele ingrepen werden beperkt tot twee grote openingen in de vroegere achtergevel. Ze zijn bij de overgang naar de nieuwe aanbouw duidelijk afleesbaar als ruwbekiste beton plafond/latei-elementen. De metalen balkon/wenteltrap is aan deze betonstructuur verankerd. Voor de vloer van de zitruimte, de tussentreden, het terras en het stapelmuurtje aan de tuin muurtje werden dezelfde breukstenen gebruikt. Binnen en buiten vloeien in elkaar over.
De ingrepen maken de woning compacter en opener: het hele jaar door daglicht en beleving van de tuin. Het is een bel-etage/beau-jardin geworden
Foto’s: © Dennis De Smet
© Dennis De Smet










