Verbouwen en uitbreiden van een woning in Sint-Amandsberg
Wat het was:
Een oude garage in de stad, werkputten, zenitaal licht, de geur van afgedraaide olie en rubber.
Wat het is:
Een nieuwe woon-werkplek in de stad, een werkput, zenitaal licht, de geur van verse soep en EPDM.
Enkel de grote poort onderaan de rijwoning verraadde de aanwezigheid van de garage in het binnengebied, de doorrit naar de loods is nu carport en toegang tot de woning geworden. Deze neemt niet alleen het gelijkvloers en de eerste verdieping van de rijwoning in, maar ook de volledige ruimte van de vroegere loods.
De loods werd omgebouwd tot een ontdubbelde ’tentstructuur’. Een buitentent bekleed met EPDM met daarin de binnentent die de delen ruimtelijk verbindt en het hoogteverschil tussen straat en tuin volgt. Tussen de twee lagen zit het slaapgedeelte van de ouders verborgen, even discreet weggestopt als de slaapverdieping van de dochters.
Het splitsen van de woning in open en verborgen delen maakt het mogelijk wonen en werken te verzoenen: inkom, keuken, bureau en eetplaats worden bij momenten deel van de werkplek, slaapgedeelten blijven steeds privaat. In de inkom en keuken worden klanten ontvangen en het ijs gebroken, in het bureau wordt over hun project nagedacht, in de eetplaats wordt met hen vergaderd.
Eens de klanten zijn vertrokken blijft enkel het kleine bureau over; inkom, keuken en eetruimte worden weer woonplek. Het bureau zit verscholen in de knik van het gebouw, tussen de keuken en eetruimte, de dieper gelegen ruimte kijkt uit op de west-gerichte patio.
Verspreid over het gelijkvloers liggen nog 2 andere tuinen (de moestuin in het oosten en de relaxtuin in het zuiden), op elk moment van de dag valt het zonlicht wel ergens binnen. De tuinmuur rond de relaxtuin stijgt waar privacy nodig is en daalt waar bomen van de buren daarom vragen.
In het straatbeeld zo goed als niets veranderd, de oude poort werd vervangen door een schuifvouwhek, waar vroeger het uithangbord van garage X hing, wiebelt nu het bord van architect X.